دانلود تحقیق آموزش اسمبلي 115 ص
با کیفیت ترین تحقیق آموزش اسمبلي 115 ص , دانلود تحقیق آموزش اسمبلي 115 ص , سایت دانلود تحقیق آموزش اسمبلي 115 ص
⇓
تحقیق آموزش اسمبلي 115 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 122 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
آموزش اسمبلي
براي ياد گرفتن اسمبلي بايد با مبناهاي عدد نويسي ، ساختمان داخلي كامپيوتر
و برنامه نويسي آشنا باشيم .
ما برنامه هايمان را مستقيما با اسمبلر Macro Assembler خواهيم نوشت و گاها از Debug
استفاده خواهيم كرد . بعلاوه چون برنامه هاي حجيم نخواهيم نوشت قالب اكثر
رنامه هاي ما COM. خواهد بود .
براي شروع ابتدا نگاهي به حافظه ميكنيم :
حافظه و آدرس دهي
هر كامپيوتر مبتني بر 8086 داراي حداقل 640 كيلوبايت حافظه است . اين 640
كيلوبايت به قطعات 64 كيلوبايتي تقسيم شده و ما اين قطعات را “قطعه ” يا Segment
ميناميم . هر سگمنت هم به خانه هاي تك بايتي ديگري تقسيم شده است .
براي بدست آوردن مقدار يك بايت مشخص از حافظه ما بايد عد مربوط به سگمنت و
همچنين شماره آن بايت در سگمنت ( كه آفست Offset ناميده ميشود ) را بدانيم .
مثلا اگر مقدار مورد نظر در قطعه 0030h(h( يعني عدد در مبناي 16 است ) و آفست 13C4h
باشد ما بايد قطعه اي كه شماره آن 0030h است را بيابيم و بعد در همان قطعه
مقدار باين شماره 13C4 را بخوانيم .
براي نمايش اين حالت بين عدد سگمنت و آفست علامت (:) قرار ميدهيم . يعني
ابتدا عدد مربوط به قطعه را نوشته و سپس عدد آفست را مي آوريم :
Segment:Offset
مثال : 4D2F:َ9000 **
هميشه در آدرس دهي ها از اعداد مبناي 16 استفاده ميكنيم .
| | |
| CConvertional | 1 Segment=64K | | | | | Memory
| | | | | |
| | | |
| | | |
آموزش اسمبلي
براي ياد گرفتن اسمبلي بايد با مبناهاي عدد نويسي ، ساختمان داخلي كامپيوتر
و برنامه نويسي آشنا باشيم .
ما برنامه هايمان را مستقيما با اسمبلر Macro Assembler خواهيم نوشت و گاها از Debug
استفاده خواهيم كرد . بعلاوه چون برنامه هاي حجيم نخواهيم نوشت قالب اكثر
رنامه هاي ما COM. خواهد بود .
براي شروع ابتدا نگاهي به حافظه ميكنيم :
حافظه و آدرس دهي
هر كامپيوتر مبتني بر 8086 داراي حداقل 640 كيلوبايت حافظه است . اين 640
كيلوبايت به قطعات 64 كيلوبايتي تقسيم شده و ما اين قطعات را “قطعه ” يا Segment
ميناميم . هر سگمنت هم به خانه هاي تك بايتي ديگري تقسيم شده است .
براي بدست آوردن مقدار يك بايت مشخص از حافظه ما بايد عد مربوط به سگمنت و
همچنين شماره آن بايت در سگمنت ( كه آفست Offset ناميده ميشود ) را بدانيم .
مثلا اگر مقدار مورد نظر در قطعه 0030h(h( يعني عدد در مبناي 16 است ) و آفست 13C4h
باشد ما بايد قطعه اي كه شماره آن 0030h است را بيابيم و بعد در همان قطعه
مقدار باين شماره 13C4 را بخوانيم .
براي نمايش اين حالت بين عدد سگمنت و آفست علامت (:) قرار ميدهيم . يعني
ابتدا عدد مربوط به قطعه را نوشته و سپس عدد آفست را مي آوريم :
Segment:Offset
مثال : 4D2F:َ9000 **
هميشه در آدرس دهي ها از اعداد مبناي 16 استفاده ميكنيم .
| | |
| CConvertional | 1 Segment=64K | | | | | Memory
| | | | | |
| | | |
| | | |
آموزش اسمبلي
براي ياد گرفتن اسمبلي بايد با مبناهاي عدد نويسي ، ساختمان داخلي كامپيوتر
و برنامه نويسي آشنا باشيم .
ما برنامه هايمان را مستقيما با اسمبلر Macro Assembler خواهيم نوشت و گاها از Debug
استفاده خواهيم كرد . بعلاوه چون برنامه هاي حجيم نخواهيم نوشت قالب اكثر
رنامه هاي ما COM. خواهد بود .
براي شروع ابتدا نگاهي به حافظه ميكنيم :
حافظه و آدرس دهي
هر كامپيوتر مبتني بر 8086 داراي حداقل 640 كيلوبايت حافظه است . اين 640
كيلوبايت به قطعات 64 كيلوبايتي تقسيم شده و ما اين قطعات را “قطعه ” يا Segment
ميناميم . هر سگمنت هم به خانه هاي تك بايتي ديگري تقسيم شده است .
براي بدست آوردن مقدار يك بايت مشخص از حافظه ما بايد عد مربوط به سگمنت و
همچنين شماره آن بايت در سگمنت ( كه آفست Offset ناميده ميشود ) را بدانيم .
مثلا اگر مقدار مورد نظر در قطعه 0030h(h( يعني عدد در مبناي 16 است ) و آفست 13C4h
باشد ما بايد قطعه اي كه شماره آن 0030h است را بيابيم و بعد در همان قطعه
مقدار باين شماره 13C4 را بخوانيم .
براي نمايش اين حالت بين عدد سگمنت و آفست علامت (:) قرار ميدهيم . يعني
ابتدا عدد مربوط به قطعه را نوشته و سپس عدد آفست را مي آوريم :
Segment:Offset
مثال : 4D2F:َ9000 **
هميشه در آدرس دهي ها از اعداد مبناي 16 استفاده ميكنيم .
| | |
| CConvertional | 1 Segment=64K | | | | | Memory
| | | | | |
| | | |
| | | |
آموزش اسمبلي
براي ياد گرفتن اسمبلي بايد با مبناهاي عدد نويسي ، ساختمان داخلي كامپيوتر
و برنامه نويسي آشنا باشيم .
ما برنامه هايمان را مستقيما با اسمبلر Macro Assembler خواهيم نوشت و گاها از Debug
استفاده خواهيم كرد . بعلاوه چون برنامه هاي حجيم نخواهيم نوشت قالب اكثر
رنامه هاي ما COM. خواهد بود .
براي شروع ابتدا نگاهي به حافظه ميكنيم :
حافظه و آدرس دهي
هر كامپيوتر مبتني بر 8086 داراي حداقل 640 كيلوبايت حافظه است . اين 640
كيلوبايت به قطعات 64 كيلوبايتي تقسيم شده و ما اين قطعات را “قطعه ” يا Segment
ميناميم . هر سگمنت هم به خانه هاي تك بايتي ديگري تقسيم شده است .
براي بدست آوردن مقدار يك بايت مشخص از حافظه ما بايد عد مربوط به سگمنت و
همچنين شماره آن بايت در سگمنت ( كه آفست Offset ناميده ميشود ) را بدانيم .
مثلا اگر مقدار مورد نظر در قطعه 0030h(h( يعني عدد در مبناي 16 است ) و آفست 13C4h
باشد ما بايد قطعه اي كه شماره آن 0030h است را بيابيم و بعد در همان قطعه
مقدار باين شماره 13C4 را بخوانيم .
براي نمايش اين حالت بين عدد سگمنت و آفست علامت (:) قرار ميدهيم . يعني
ابتدا عدد مربوط به قطعه را نوشته و سپس عدد آفست را مي آوريم :
Segment:Offset
مثال : 4D2F:َ9000 **
هميشه در آدرس دهي ها از اعداد مبناي 16 استفاده ميكنيم .
| | |
| CConvertional | 1 Segment=64K | | | | | Memory
| | | | | |
| | | |
| | | |
تحقیق آموزش اسمبلي 115 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 122 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
آموزش اسمبلي
براي ياد گرفتن اسمبلي بايد با مبناهاي عدد نويسي ، ساختمان داخلي كامپيوتر
و برنامه نويسي آشنا باشيم .
ما برنامه هايمان را مستقيما با اسمبلر Macro Assembler خواهيم نوشت و گاها از Debug
استفاده خواهيم كرد . بعلاوه چون برنامه هاي حجيم نخواهيم نوشت قالب اكثر
رنامه هاي ما COM. خواهد بود .
براي شروع ابتدا نگاهي به حافظه ميكنيم :
حافظه و آدرس دهي
هر كامپيوتر مبتني بر 8086 داراي حداقل 640 كيلوبايت حافظه است . اين 640
كيلوبايت به قطعات 64 كيلوبايتي تقسيم شده و ما اين قطعات را “قطعه ” يا Segment
ميناميم . هر سگمنت هم به خانه هاي تك بايتي ديگري تقسيم شده است .
براي بدست آوردن مقدار يك بايت مشخص از حافظه ما بايد عد مربوط به سگمنت و
همچنين شماره آن بايت در سگمنت ( كه آفست Offset ناميده ميشود ) را بدانيم .
مثلا اگر مقدار مورد نظر در قطعه 0030h(h( يعني عدد در مبناي 16 است ) و آفست 13C4h
باشد ما بايد قطعه اي كه شماره آن 0030h است را بيابيم و بعد در همان قطعه
مقدار باين شماره 13C4 را بخوانيم .
براي نمايش اين حالت بين عدد سگمنت و آفست علامت (:) قرار ميدهيم . يعني
ابتدا عدد مربوط به قطعه را نوشته و سپس عدد آفست را مي آوريم :
Segment:Offset
مثال : 4D2F:َ9000 **
هميشه در آدرس دهي ها از اعداد مبناي 16 استفاده ميكنيم .
| | |
| CConvertional | 1 Segment=64K | | | | | Memory
| | | | | |
| | | |
| | | |
آموزش اسمبلي
براي ياد گرفتن اسمبلي بايد با مبناهاي عدد نويسي ، ساختمان داخلي كامپيوتر
و برنامه نويسي آشنا باشيم .
ما برنامه هايمان را مستقيما با اسمبلر Macro Assembler خواهيم نوشت و گاها از Debug
استفاده خواهيم كرد . بعلاوه چون برنامه هاي حجيم نخواهيم نوشت قالب اكثر
رنامه هاي ما COM. خواهد بود .
براي شروع ابتدا نگاهي به حافظه ميكنيم :
حافظه و آدرس دهي
هر كامپيوتر مبتني بر 8086 داراي حداقل 640 كيلوبايت حافظه است . اين 640
كيلوبايت به قطعات 64 كيلوبايتي تقسيم شده و ما اين قطعات را “قطعه ” يا Segment
ميناميم . هر سگمنت هم به خانه هاي تك بايتي ديگري تقسيم شده است .
براي بدست آوردن مقدار يك بايت مشخص از حافظه ما بايد عد مربوط به سگمنت و
همچنين شماره آن بايت در سگمنت ( كه آفست Offset ناميده ميشود ) را بدانيم .
مثلا اگر مقدار مورد نظر در قطعه 0030h(h( يعني عدد در مبناي 16 است ) و آفست 13C4h
باشد ما بايد قطعه اي كه شماره آن 0030h است را بيابيم و بعد در همان قطعه
مقدار باين شماره 13C4 را بخوانيم .
براي نمايش اين حالت بين عدد سگمنت و آفست علامت (:) قرار ميدهيم . يعني
ابتدا عدد مربوط به قطعه را نوشته و سپس عدد آفست را مي آوريم :
Segment:Offset
مثال : 4D2F:َ9000 **
هميشه در آدرس دهي ها از اعداد مبناي 16 استفاده ميكنيم .
| | |
| CConvertional | 1 Segment=64K | | | | | Memory
| | | | | |
| | | |
| | | |
آموزش اسمبلي
براي ياد گرفتن اسمبلي بايد با مبناهاي عدد نويسي ، ساختمان داخلي كامپيوتر
و برنامه نويسي آشنا باشيم .
ما برنامه هايمان را مستقيما با اسمبلر Macro Assembler خواهيم نوشت و گاها از Debug
استفاده خواهيم كرد . بعلاوه چون برنامه هاي حجيم نخواهيم نوشت قالب اكثر
رنامه هاي ما COM. خواهد بود .
براي شروع ابتدا نگاهي به حافظه ميكنيم :
حافظه و آدرس دهي
هر كامپيوتر مبتني بر 8086 داراي حداقل 640 كيلوبايت حافظه است . اين 640
كيلوبايت به قطعات 64 كيلوبايتي تقسيم شده و ما اين قطعات را “قطعه ” يا Segment
ميناميم . هر سگمنت هم به خانه هاي تك بايتي ديگري تقسيم شده است .
براي بدست آوردن مقدار يك بايت مشخص از حافظه ما بايد عد مربوط به سگمنت و
همچنين شماره آن بايت در سگمنت ( كه آفست Offset ناميده ميشود ) را بدانيم .
مثلا اگر مقدار مورد نظر در قطعه 0030h(h( يعني عدد در مبناي 16 است ) و آفست 13C4h
باشد ما بايد قطعه اي كه شماره آن 0030h است را بيابيم و بعد در همان قطعه
مقدار باين شماره 13C4 را بخوانيم .
براي نمايش اين حالت بين عدد سگمنت و آفست علامت (:) قرار ميدهيم . يعني
ابتدا عدد مربوط به قطعه را نوشته و سپس عدد آفست را مي آوريم :
Segment:Offset
مثال : 4D2F:َ9000 **
هميشه در آدرس دهي ها از اعداد مبناي 16 استفاده ميكنيم .
| | |
| CConvertional | 1 Segment=64K | | | | | Memory
| | | | | |
| | | |
| | | |
آموزش اسمبلي
براي ياد گرفتن اسمبلي بايد با مبناهاي عدد نويسي ، ساختمان داخلي كامپيوتر
و برنامه نويسي آشنا باشيم .
ما برنامه هايمان را مستقيما با اسمبلر Macro Assembler خواهيم نوشت و گاها از Debug
استفاده خواهيم كرد . بعلاوه چون برنامه هاي حجيم نخواهيم نوشت قالب اكثر
رنامه هاي ما COM. خواهد بود .
براي شروع ابتدا نگاهي به حافظه ميكنيم :
حافظه و آدرس دهي
هر كامپيوتر مبتني بر 8086 داراي حداقل 640 كيلوبايت حافظه است . اين 640
كيلوبايت به قطعات 64 كيلوبايتي تقسيم شده و ما اين قطعات را “قطعه ” يا Segment
ميناميم . هر سگمنت هم به خانه هاي تك بايتي ديگري تقسيم شده است .
براي بدست آوردن مقدار يك بايت مشخص از حافظه ما بايد عد مربوط به سگمنت و
همچنين شماره آن بايت در سگمنت ( كه آفست Offset ناميده ميشود ) را بدانيم .
مثلا اگر مقدار مورد نظر در قطعه 0030h(h( يعني عدد در مبناي 16 است ) و آفست 13C4h
باشد ما بايد قطعه اي كه شماره آن 0030h است را بيابيم و بعد در همان قطعه
مقدار باين شماره 13C4 را بخوانيم .
براي نمايش اين حالت بين عدد سگمنت و آفست علامت (:) قرار ميدهيم . يعني
ابتدا عدد مربوط به قطعه را نوشته و سپس عدد آفست را مي آوريم :
Segment:Offset
مثال : 4D2F:َ9000 **
هميشه در آدرس دهي ها از اعداد مبناي 16 استفاده ميكنيم .
| | |
| CConvertional | 1 Segment=64K | | | | | Memory
| | | | | |
| | | |
| | | |