دانلود مقایسه حیاط در مساجد
با کیفیت ترین مقایسه حیاط در مساجد , دانلود مقایسه حیاط در مساجد , سایت دانلود مقایسه حیاط در مساجد
⇓
مقایسه حیاط در مساجد
فایل دانلودی حاوی یک فایل پاورپوینتی قابل ویرایش میباشد.
فهرست مطالب فایل دانلودی:
مقدمه
شناخت
شناخت مسجد جامع یزد
شناخت مسجد امیر چخماق
شناخت مسجد امیر چخماق
شناخت مسجد جامع ابرند آباد
شناخت مسجد خضرشاه
شناخت مسجد ریگ
شناخت مسجد اهرستان
شناخت مسجد پیرحسین دامغانی
مقایسه
قسمتی از متن
مقدمه
سنت پیشینه
استفاده از حیاط مرکزی در بین النهرین به زمان اوروک (2500– 3000 ق.م) بر می گردد. که به عنوان یک فرم کلی در احداث بناها به کار می رفته است. حیاط مرکزی که قبل از اسلام به دلایل گوناگون مورد استفاده بوده در فرهنگ اسلام به عنوان بیانی از احساس مسلمین نسبت به فضا معنا یافته و چه از نظر کاربردی و چه از دید سمبلیک به اوج خود می رسد.
حیاط در معماری
حیاط فضایی در معماری است که دو کاربرد زیر را دارد:
صحن و زمین جلوی ساختمان که اطراف آن محصور باشد.
آن قسمت از عرصه که در اشتغال ساختمان نباشد و معمولاً محصور، گلکاری و درختکاری می‌شود.
حیاط در بناهای قدیمی مرکز و قلب ساختمان بوده است. حیاط مرکزی همراه با ایوان در هر سمت، ویژگیی بود که از گذشته‌های دور در معماری ایرانی به چشم می‌آمد. همچنین حیاط محلی برای تجمع و معمولاً چهار گوش بوده. ابعاد حیات را تعداد و عملکرد فضاهای اطراف آن تعیین می‌کنند. هر حیاط معمولاً یک حوض و چند باغچه دارد که بسته به شرایط مختلف محلی نظیر آب و هوا و عوامل فرهنگی اشکال متفاوتی می‌یابد.
سير تحول در صحن مساجد
علی رغم دسته بندی هایی که در رابطه با معماری مساجد صورت گرفته است تقسیم بندی حیاط مساجد در معماری اسلامی و به طور مشخص سیر تاریخی و تنوعات بومی آن تقریباً بدون مطالعه مانده است. با این حال در ارتباط با موقعیت الگوی حیاط (صحن) نسبت به زمین مسجد صحن مساجد را می توان در دسته بندی زیر خلاصه کرد:
• صحن یکطرفه
• صحن مرکزی
• صحن مرکزی گسترده
و….
مقایسه حیاط در مساجد
فایل دانلودی حاوی یک فایل پاورپوینتی قابل ویرایش میباشد.
فهرست مطالب فایل دانلودی:
مقدمه
شناخت
شناخت مسجد جامع یزد
شناخت مسجد امیر چخماق
شناخت مسجد امیر چخماق
شناخت مسجد جامع ابرند آباد
شناخت مسجد خضرشاه
شناخت مسجد ریگ
شناخت مسجد اهرستان
شناخت مسجد پیرحسین دامغانی
مقایسه
قسمتی از متن
مقدمه
سنت پیشینه
استفاده از حیاط مرکزی در بین النهرین به زمان اوروک (2500– 3000 ق.م) بر می گردد. که به عنوان یک فرم کلی در احداث بناها به کار می رفته است. حیاط مرکزی که قبل از اسلام به دلایل گوناگون مورد استفاده بوده در فرهنگ اسلام به عنوان بیانی از احساس مسلمین نسبت به فضا معنا یافته و چه از نظر کاربردی و چه از دید سمبلیک به اوج خود می رسد.
حیاط در معماری
حیاط فضایی در معماری است که دو کاربرد زیر را دارد:
صحن و زمین جلوی ساختمان که اطراف آن محصور باشد.
آن قسمت از عرصه که در اشتغال ساختمان نباشد و معمولاً محصور، گلکاری و درختکاری می‌شود.
حیاط در بناهای قدیمی مرکز و قلب ساختمان بوده است. حیاط مرکزی همراه با ایوان در هر سمت، ویژگیی بود که از گذشته‌های دور در معماری ایرانی به چشم می‌آمد. همچنین حیاط محلی برای تجمع و معمولاً چهار گوش بوده. ابعاد حیات را تعداد و عملکرد فضاهای اطراف آن تعیین می‌کنند. هر حیاط معمولاً یک حوض و چند باغچه دارد که بسته به شرایط مختلف محلی نظیر آب و هوا و عوامل فرهنگی اشکال متفاوتی می‌یابد.
سير تحول در صحن مساجد
علی رغم دسته بندی هایی که در رابطه با معماری مساجد صورت گرفته است تقسیم بندی حیاط مساجد در معماری اسلامی و به طور مشخص سیر تاریخی و تنوعات بومی آن تقریباً بدون مطالعه مانده است. با این حال در ارتباط با موقعیت الگوی حیاط (صحن) نسبت به زمین مسجد صحن مساجد را می توان در دسته بندی زیر خلاصه کرد:
• صحن یکطرفه
• صحن مرکزی
• صحن مرکزی گسترده
و….